Meedoen, van betekenis zijn, ertoe doen. Dat is het motto van de SamenKracht dialoogbijeenkomsten die Loes Hulsebosch al talloze keren heeft georganiseerd in wooncomplexen, ontmoetingscentra en op andere plekken waar mensen samen komen. Inmiddels hebben zo’n 600 ouderen, vaak 80 plussers, al meegedaan aan de bijeenkomsten.

Het gaat over onderwerpen die ertoe doen, zoals samen wonen in een wooncomplex, goede contacten van betekenis houden of prettig thuis blijven wonen met moderne technologie. Het blijft verrassend hoe snel mensen echt mee gaan doen via de samenkracht aanpak. ‘Degene die de meeste weerstand hadden, zijn nu de grootste ambassadeurs’, vertelt Hulsebosch.

Vijf domeinen
De professionele medewerkers van SamenKracht leiden mensen op tot (co)moderatoren. Zij leiden de bijeenkomsten. Inmiddels zijn er 120 (co)moderatoren. ‘Zij kunnen beroepskrachten zijn die werken bij een welzijns- of zorgorganisatie, woningcorporatie of gemeente maar ook vrijwilligers of leiders in een gemeenschap of belangenorganisatie’. ‘ De moderatoren verzorgen de bijeenkomsten. In de bijeenkomsten praten ouderen met elkaar over allerlei thema’s. De vijf domeinen van het leven vormen de leidraad:zinervaring, sociale contacten, daginvulling, gezondheid en wonen. Na de twee bijeenkomsten kunnen ouderen bepalen hoe ze verder gaan. Sommige groepen focussen daarna op een bepaald thema zoals zingeving of wonen’. Hulsebosch: ‘Wat kan ik zelf doen en wat kunnen we samen doen’?’ Deze vragen staan centraal.’

Creatieve werkvormen
De methodiek wordt op verschillende manieren gebruikt. Bijvoorbeeld voor de aanpak van eenzaamheid, zoals in de gemeente Den Haag gebeurt. ‘De methodiek is ook opgenomen in het landelijke programma Eén tegen eenzaamheid. Met de dialoogbijeenkomsten proberen we mensen bewust te maken hoe zij om kunnen gaan met eenzaamheid, vanuit een positieve benadering van ieders persoonlijke situatie. In Achtkarspelen, een gemeente in Friesland, is de methode gebruikt om gemeenschapszin in een dorpskern te vormen. ‘Het sterke van de methode is dat de deelnemers niet het idee hebben dat ze in een praatgroep zitten. Dat komt doordat we allerlei creatieve werkvormen gebruiken. Zoals associëren aan de hand van beelden of door middel van het maken van tekeningen. Van een geluksmoment die de deelnemers die week hebben beleefd’. De bijeenkomst beslaat een ochtend of een middag. ‘Een groep bestaat meestal uit 12 tot 16 personen, maar voor mensen met bijvoorbeeld beginnende dementie is een groep van 8 groot genoeg’.

Enorme impact
De bijeenkomsten werpen vruchten af, volgens Hulsebosch. ‘Het heeft een enorme impact op het individu en op de groep. Mensen gaan blij naar huis omdat ze in een veilige omgeving hun verhaal hebben kunnen vertellen. En ze hebben kunnen luisteren naar andermans verhalen. Ze krijgen soms van elkaar tips en handvatten om zelf én samen met een bepaald vraagstuk verder te kunnen. In een wooncomplex heeft Hulsebosch meegemaakt dat na de bijeenkomsten de sfeer een stuk verbeterd was en bewoners op een nieuwe manier gingen meedoen. Bij de roze sociëteit van Humanitas kwamen de mensen al lang bijeen maar door de dialoogbijeenkomsten hebben zij elkaar veel beter leren kennen. Dat vonden de deelnemers verrassend en erg plezierig.

Op dit moment is Loes actief met Seniorencollectief Haaglanden in Den Haag waar deelnemers aan de slag zijn met de thema’s vrijheid, veiligheid en vrede en hierbij ook jongeren betrekken. Vanuit SamenKracht ondersteunt ze de groep om het daarna los te laten. ‘We komen, helpen starten en daarna blijven we op de achtergrond. Als we nodig zijn, dan zijn we beschikbaar maar het is de bedoeling dat mensen het zelf verder regelen. Dat gaat enorm goed.’

Een beweging
De komende tijd wil Hulsebosch doorontwikkelen en de methode beter geschikt maken voor mensen met een verminderde taalvaardigheid en voor mensen met een verminderde digivaardigheid. ‘We ontwikkelen met de deelnemers passende werkvormen.’  Ze werkt samen met verschillende organisaties zoals bibliotheken, een Turkse vrouwengroep en een Hindoestaanse organisatie. Ze sluit aan daar waar mensen al samen komen of in ieder geval makkelijk samen kunnen komen. ‘Er is niet veel nodig: een tafel en koffie.’ Het is niet moeilijk om aan deelnemers te komen. ‘Koude werving via flyers heeft geen zin. Dan komen mensen niet, maar mond-tot-mond reclame werkt goed. Of we vragen bij bijeenkomsten of ze de volgende keer iemand meenemen. En huismeesters, huisartsen, wijkmanagers wijzen mensen ook op de bijeenkomsten.  Hulsebosch hoopt dat de SamenKracht dialoogbijeenkomsten een grote beweging wordt. ‘Het motto ‘ertoe doen’ geldt niet alleen voor de bijeenkomsten maar voor de hele beweging. Het doet ertoe!’

Meer informatie: www.samenkracht.nu