Wij hebben op 31 maart 2014 bericht gekregen van de directie van Oudshoorn dat onderstaande informatie uit eind 2010 is verouderd omdat er inmiddels nieuwbouw heeft plaatsgevonden.

Verpleeghuis Oudshoorn

Organisatie: Rijnland Zorggroep
Delfzichtweg 1
2402 NB Alphen aan de Rijn
Tel. : 0172- 467 000
www.verpleeghuisoudshoorn.nl

Kwaliteit van oude wijn mag in de nieuwe zakken gewaarborgd blijven

We hebben een spontane, enthousiaste reactie gekregen van een medewerkster van verpleeghuis Oudshoorn in Alphen aan de Rijn op onze gids Thuis Voelen. Ze vertelt daarin wat ze eraan heeft en doet ons tegelijkertijd een aantal nieuwe tips aan de hand waarvan we bij een nieuwe uitgave dankbaar gebruik zullen maken. Onze nieuwsgierigheid naar het huis is gewekt.

Geïsoleerd gelegen

Aangekomen via een fraaie route door het Groene Hart van Nederland nemen we allereerst een kijkje in de directe omgeving. Verpleeghuis Oudshoorn ligt aan de rand van Alphen aan de Rijn. Een deel van het verpleeghuis huis is inmiddels afgebroken en het braakliggend bouwterrein wordt omzoomd door hekken. Een deel van de bewoners -de afdeling somatiek- heeft zijn intrek genomen in het naastgelegen ziekenhuis, zodat de populatie in het resterende verpleeghuis nu bestaat uit kleinschalige wooneenheden voor mensen met dementie. We lopen langs het huis en kijken binnen in huiskamers en slaapkamers. Het is 11.00 uur in de ochtend. De meer-persoonsslaapkamers -er zijn een, twee en vierpersoonsslaapkamers- worden opgeruimd, bedden liggen te luchten. Op een enkele kamer ligt iemand nog in bed, afgeschermd van de buitenwereld door een gordijn rondom het bed. De huiskamer die we passeren maakt een gezellige indruk. Iemand zet krulspelden in bij een van de bewoners, er wordt koffie gedronken en er is al bezoek met een peuter op schoot. Aan de vogels is in deze winterkou gedacht. Bij de huiskamers hangen vetbollen aan gespannen draden voor de ramen, zodat het plezier wederzijds is, voor de bewoners en voor de vogels. De begane grond lijkt aan de bewoners toe te behoren, want we zien er geen personeelsruimten. Het huis grenst aan een kinderdagverblijf.
We lopen een wat naargeestig fietstunneltje door en komen in een typisch jaren zeventig wijk. Niemand op straat te bekennen. In de kou zoeken we naar iets van winkels, maar vinden niets. We vragen er later naar in het verpleeghuis; er blijkt een klein kwartier verderop een winkelcentrum te zijn.

Weer terug bij de ingang van het verpleeghuis valt ons op dat er hier geen parkeerterrein voor de ingang is aangelegd, maar dat de open ruimte bestaat uit terrassen met looppaden en zitjes van losse stoelen, omringd door planten en lage bomen en een prieel in het midden.

De sfeer voelt aangenaam aan

Als we binnen stappen worden we getroffen door de aangename sfeer die er hangt. Je bent ook meteen binnen. Geen grote afstanden naar de receptie. In een oogopslag heb je overzicht. In de hal staat een grote ovale leestafel met kranten en tijdschriften en een koektrommel. Speelgoed staat in de vensterbank. In het folderrek vinden we handige adviezen en leuke dingen voor de mensen. De ideeënbus staat pontificaal naast de leestafel. Vanwege de kerst is de tafel versierd en staat er een kerstboom. Tegenover de receptie bevindt zich een koffieautomaat, waar iedereen, bewoners, medewerkers maar ook bezoek koffie uit kunnen tappen. Achter de receptie is een winkeltje. De receptioniste heet ons van harte welkom. We vragen naar de medewerkster die ons geschreven heeft. Is ze toevallig in huis? Ze is nog even bezig, maar vindt het leuk ons over tien minuten te spreken.
Zittend in de hal valt het ons op hoeveel mensen er door die hal heen komen. Op een bovenetage is een uurtje naar klassieke muziek geluisterd en de bewoners worden nu weer terug gebracht naar de huiskamers. Dat gebeurt door vrijwilligers, waarvan er zo’n 400 bij het huis betrokken zijn. Een dochter van een bewoner die kort geleden overleden is, komt de papieren schoentjes ophalen, die door Sinterklaas zijn gevuld. De schoentjes zijn samen met de bewoners en hun naasten gemaakt en met hun (achter)kleinkinderen gezet.

Een bewoner pendelt op en neer in zijn rolstoel en maakt gebruik van de koffiemachine. Reuring alom. Ook wanneer we door het huis lopen valt die levendigheid ons op. Overal mooi opgetuigde kerstbomen en verzorgenden die druk bezig zijn of met de bewoners aan tafel zitten. Hun eigen koffie- of lunchpauze doen ze met de bewoners.

Oudshoorn maakt gebruik van het Planetree concept , wat staat voor belevingsgerichte zorg. Naasten zijn meer dan welkom, vanwege de unieke plek in het leven van de bewoner, die de zorg nooit kan evenaren.  

Voor de medewerkers worden planetree trainingen georganiseerd. Het is merkbaar en voelbaar. De bouw is weliswaar achterhaald, maar de sfeer voelt goed, Wij spreken de hoop uit dat die sfeer ook in de nieuwbouw de boventoon zal voeren en dat vooral ook de intimiteit die de oudbouw kenmerkt in de nieuwbouw gehandhaafd blijft.

In de huidige oudbouw worden de warme maaltijden niet zelf klaargemaakt
Dat verandert zodra men zijn intrek neemt in de nieuwbouw, waar wel op de groepswoningen zal worden gekookt. Het blijft dan waarschijnlijk wel mogelijk een enkel element van de maaltijd vanuit een centrale keuken te bestellen. Dat laatste verbaast ons wel wat en we komen graag later terug om te horen hoe dit bevalt.

Alleen psychogeriatrie

Op basis van ervaring heeft Oudshoorn ervoor gekozen in de nieuwbouw de plaatsen voor mensen met somatische problemen en voor revalidanten niet te vermengen met het wonen voor mensen met dementie. Het sluit aan bij de gedachte die Jannette Spiering in ons boek ‘Thuis Komen' verwoordt: “Het is olie en azijn: het mengt niet”.
We gaan graag na de opening van de nieuwbouw weer op visite om dan onze ervaringen op te tekenen. We willen dan vooral ervaren of de sfeer is blijven hangen, hoe het contact met de omgeving is en hoe het bevalt met de maaltijden.

Verpleeghuis Oudshoorn beschikt over een zeer informatieve en overzichtelijke website. Daarop is ook een brochure te downloaden met alles over de zorgarrangementen die het huis te bieden heeft.

© december 2010