Het Zonnehuis Amstelveen
Functionaliteit troef
Het Zonnehuis Amstelveen
Groenelaan 9
1186 AA Amstelveen
Tel: 020-4265200
zonnehuisamstelveen@zhga.nl
www.zhga.nl
Het Zonnehuis Amstelveen maakt onderdeel uit van de Zonnehuisgroep Amstelland, een ouderenzorgorganisatie met 11 locaties en biedt van thuiszorg tot intensieve verpleeghuiszorg in de gemeenten Amstelveen, Amsterdam-Zuid, De Ronde Venen en Ouder-Amstel
- Openbare binnentuin moet nog groeien
- Eerste ontvangst is anoniem
- Midden in de woonwijk wordt niet waargemaakt
- Engels aandoende bibliotheek met kranten en tijdschriften
- Informatie folders nodig die meer antwoorden geven op vragen van de cliënten
- Presenteer persoonlijk het team van medewerkers die klaar staan
- Serreachtig restaurant
- Bewegwijzering die leidt en verleidt gewenst
- Functionele woon- en zorgruimten
- Hoe zit het met buitenruimte voor de mensen met dementie die er wonen?
- Een tikje meer Iris Murdoch zal wonderen verrichten
Ten tijde van het schrijven van ons derde boek Thuis Zijn (2010) hebben de Dames THe nog in de oudbouw van Het Zonnehuis Amstelveen een aanstekelijk interview gehad met Marian Sprecher, de voorzitter van de Raad van Bestuur van de Zonnehuisgroep Amstelland. Pret voerde toen letterlijk en figuurlijk de boventoon. We herinneren ons nog hoe we ogen tekort kwamen, op weg door het gebouw via de kris kras route naar haar kantoor: heel veel mooie onderwaterwereldfoto’s en groepsfoto’s van afgestudeerde leerlingengroepen, een maquette van het Zonnehuis als ware het een poppenhuis, een welkomstbord voor nieuwe bewoners: “De eerste tien minuten maken het verschil voor de toekomst” citeerden we. En er was veel PRET: Professioneel, Respect, Elkaar blij maken en Toewijding als leidmotieven voor je hele organisatie en al wat je doet. En we noteerden dat de Zonnehuisgroep Amstelland onderzoek had laten doen naar de uitstraling die nieuwe gebouwen voor en in de buurt moeten hebben. Met een heel gezelschap was daarvoor ook naar het Iris Murdoch Centrum in Schotland getogen om van hen te leren hoe je bouwt en inricht voor mensen met dementie.
Dan ben je wel benieuwd hoe een en ander uitpakt als de nieuwbouw van verpleeghuis Het Zonnehuis Amstelveen gereed is.
Openbare binnentuin moet nog groeien
We lopen aan via de openbare binnentuin, die twee losstaande gebouwen ‘verbindt’. Het ene gebouw is het woongebouw met kleinschalig wonen voor mensen met dementie en het andere gebouw herbergt de revalidatie, reactivering en chronische somatiek.
We worden als het ware naar binnengetrokken via een plantenkas
en mooie ronde paadjes van verschillend materiaal, waardoor het ook meteen oefenpaadjes voor de fysiotherapie kunnen zijn, langs licht glooiend verhoogde perken.
Er staat een drietal beweegtoestellen voor ouderen en een kunstwerk. Wat verderop wordt er nog druk nieuwbouw gepleegd onder de vlag van De Ontmoeting,
waarvan we later begrijpen dat daar appartementen, kantoren en nog wat voorzieningen als een kinderdagverblijf en een tandartspraktijk onder vallen. Ook de kantoorfuncties van De Zonnehuisgroep Amstelland worden er straks op de begane grond in gehuisvest. En de Zonnehuisgroep Amstelland gaat daar particuliere verpleeghuiszorg in aanbieden.
Eerste ontvangst is anoniem
We komen via de achterdeur binnen in een enorme glazen hal die vol staat met grijsgroene olijfboompjes in grote houten bakken.
Links is de entree naar het verbouwde verpleeghuis, van Joods signatuur, Beth Shalom, en rechts de entree naar Het Zonnehuis Amstelveen. De entree is gemarkeerd met grote foto’s van ouderen in situaties waarvan je je kunt afvragen of je op die confrontatie elke dag zit te wachten.
Straffe banken completeren de harde design.
Aan de andere kant van de hal is de officiële toegangsdeur. Als we die uitlopen, merken we op dat er op het bord met de naam van de zorgorganisatie verder niets staat wat je binnen in het gebouw allemaal kunt aantreffen.
Het is voor de officiële ingang een stenige bedoening, waarbij de parkeerplaatsen de ereplaatsen hebben gekregen.
De ingang is gelegen aan de verkeersweg die de vele zorgvoorzieningen waar deze buurt goed van is voorzien, ‘bedient’: op een steenworp afstand zien we een ziekenhuis en nog een verpleeghuis en een thuiszorgorganisatie. Ieder op zichzelf, net zoals de twee nieuwe gebouwen die wij nu bezoeken.
Midden in de woonwijk wordt niet waargemaakt
De website met op haar homepage de woorden “Onze gebouwen staan midden in de woonwijk” vinden we wat Het Zonnehuis Amstelveen betreft bezijden de waarheid en we ervaren niet dat er moeite is gedaan om dat wel te realiseren. Wij zien heus ook wel dat dat in deze afstandelijke wijk geen gemakkelijke opgave is: al die op zich zelf staande zorgvoorzieningen, en een groot hotel- annex woongebouw voor expats als buren zijn kolossen op zich. En als we later nog wat door de buurt rijden op zoek naar ‘waar zijn de winkels’, merken we dat de hele buurt afstandelijk en individualistisch overkomt.
Maar moet je daar een voorbeeld aan nemen of ga je faciliteren dat er een trendbreuk ontstaat en je zowel binnen als buiten verbindt, je een veilige, moderne en warme leefomgeving creëert en het stenige een boost met levendig groen geeft.
We zien geen ruime balkons en buitenterrassen voor de woningen op de hogere verdiepingen, behoudens de serres in de glazen ronding aan de voorkant waarvan bovenste delen kunnen worden opengeschoven. De kopse kanten die contact zouden kunnen maken met de straat zijn benut voor de buiten brandtrappen.
We missen een goeie bewegwijzering en een plattegrond binnen en buiten die je gidst en verleidt.
Engels aandoende bibliotheek met kranten en tijdschriften
We gaan maar gauw de binnendeur door naar het gedeelte van Het Zonnehuis Amstelveen. We hopen dat het er letterlijk en figuurlijk warmer is dan we het tot nu toe hebben gehad. We vallen meteen met onze neus in een Engels aandoende bibliotheek met namaak open haard en dagbladen op een salontafel, wat bij elkaar een fijne sfeer geeft.
Je kunt er ook meteen allemaal informatiefolders pakken. We pakken de activiteitenagenda voor deze week mee, de maandelijkse nieuwsbrief, het foldertje ‘In dit huis zit muziek’ en een foldertje ‘Zorg na overlijden voor familie en mantelzorgers’.
Informatie folders nodig die meer antwoorden geven op vragen van de cliënten
Het is natuurlijk heel goed dat die laatst genoemde folder er is; het is maar mondjesmaat dat we dergelijke folders zien terwijl we uit ervaring met onze projecten weten dat aan informatie en voorlichting op dit punt veel behoefte is. De folder is van november 2011 en je zou er alles in kunnen nalezen rondom overlijden. Wij raden Het Zonnehuis Amstelveen aan snel met een nieuwe uitgave te komen. Eén die bijvoorbeeld ook informatie geeft of en hoe lang een overledene op de eigen kamer kan worden opgebaard, maar ook over de laatste fase in het palliatieve proces. We memoreren nog maar eens de goede folder die we hierover bij de stichting Dorus in Schijndel aantroffen. Ach, laten we alle folders van Dorus maar weer eens in het zonnetje zetten en de prima wijze waarop zij zo’n beetje alle thema’s waar bewoners en hun naasten vragen over hebben behandelen, zoals ook de inrichting van de kamers in relatie tot hun plattegrond, het schoonmaken van de kamers en wat dies meer zij.
Op al deze zaken kan Het Zonnehuis Amstelveen zowel in gedrukte als in digitale vorm nog meters vooruit maken. Het is en blijft de kunst te informeren en te communiceren, terwijl je je verplaatst in de behoeften van de cliënt en zijn sociale netwerk in plaats vanuit de behoeften van de zorgorganisatie.
Presenteer persoonlijk het team van medewerkers die klaar staan
We werpen nog een blik op schuifbord met de aan- en afwezigheid van de medewerkers. Het is weliswaar vrijdag, maar zijn er heus maar vier mensen aanwezig? Of is het gebrek aan discipline om de naam van af- naar aanwezig te schuiven? En op de afdelingen zien we in een hoekje naast de lift een whiteboard waarop de aanwezige medewerkers alleen met hun voornamen met een viltstift zijn geschreven.
Overigens geven we graag de tip hier weer door: waarom geen foto’s, ook op de afdelingen van wie van het team en management zijn, in welke functie en wie van hen op welk dagdeel aanwezig zijn? Goede voorbeelden genoeg ervan op deze zorgvisite site!
Serreachtig restaurant
Na de knusse bibliotheek loopt de entree ruimte over in het restaurant, die rond en serreachtig doorloopt naar de semiopenbare binnentuin.
Ook hier overheerst de tucht van het design, terwijl daar tegelijkertijd niets op aan te merken is omdat het consequent is doorgevoerd. Het is werkelijk keurig. Er staat een klein bloemetje op tafel, de koffie is gewoon goed en de gebakjes zijn heerlijk. De openingstijden zijn ruim, van 8 tot 8. Geweldig. Het menu staat op de tafeltjes.
De informatie beperkt zich tot woorden als soep en harde informatie als bloemkool met saus, vlees met jus of kip- c.q. kalkoenfilet met beide keren kippenjus. Geen welkom, geen aankleding waardoor je bij het lezen van de menukaart het water je door de mond loopt.
We begrijpen dat er niet meer zelf gekookt wordt, maar dat het eten hier gestoomd wordt. Des te meer reden om wat je serveert een beetje met sjeu en gevoel te brengen!
Bewegwijzering die leidt en verleidt gewenst
We gaan de open wenteltrap op naar de eerste verdieping. We worden geleid door een bordje waarop we er ook een kapsalon kunnen aantreffen. Dat verbaast ons omdat we na de entree beneden net een full dressed kapsalon Nely’s hairstyling: ‘Uw haar is onze zorg’ zijn gepasseerd.
De kapsalon treffen we boven dan ook niet; wel een drukte van belang van de fysio, ergo, activiteitenbegeleiding en dagbehandeling, denken we. Gelet op de ruimte die het restaurant beneden betrekt, vragen we ons af of van deze functies niet wat naar de begane grond kan om de levendigheid daar te vergroten.
Functionele woon- en zorgruimten
We nemen de lift nog naar een paar etages. We memoreren de weldaad van de glazen liften die we onlangs in Gemert tegenkwamen. Waar we nu in staan zijn twee pijpenlaatjes, en we begrijpen later dat in de praktijk de liftcapaciteit te klein is en er te lang gewacht moet worden.
Op de kort- en langverblijf etages is alles vrij functioneel. Er hangt weinig aan de muur en het kleurgebruik is steriel. De kamers zijn ruim en comfortabel met het bed als centraal punt. We begrijpen dat je niet wil dat iedereen maar in muren gaat prikken en spijkeren, maar de muren van een ophangsysteem voorzien om wat persoonlijke prenten op te kunnen hangen is aan te bevelen. In de kamers van de reactivering die we nu zagen waren de muren geheel blanco.
Hoe zit het met buitenruimte voor de mensen met dementie die er wonen?
We wagen ons weer de bittere kou in en werpen een blik in het apart staande gebouw met het kleinschalig wonen voor mensen met dementie. Het lijkt ons niet logisch dat de woonkamer beneden geen directe aansluiting heeft met de beschermde tuin voor deze bewoners, die wel goed aangesloten is op en onderdeel uitmaakt van de semiopenbare binnentuin tussen de twee gebouwen. We betreuren dat de andere verdiepingen maar heel weinig buitenruimte hebben. Later horen we van een kennis wiens opa hier kort gewoond heeft dat zij deze ‘tekortkomingen’ heeft ervaren en dat ook de aankleding en sfeer van de woongroepen vrij functioneel van karakter is. De persoonlijkheid van een ‘echte’ huiskamer ontbreekt.
Een tikje meer Iris Murdoch zal wonderen verrichten
Wij zijn niet in het Iris Murdoch centrum in Schotland geweest. We hebben wel het prachtige boek Iris van de hand van haar echtgenoot gelezen, alsook de film gezien, die naar het boek is gemaakt. Gezellige huiselijkheid en rommeligheid voeren daarin de boventoon. Een snufje daarvan zou Het Zonnehuis Amstelveen goed doen.
Zorgkaart Nederland: 6,5; 105 waarderingen; laatste waardering 13-8-2012 LINK
Gastvrijheidszorg met sterren: geen resultaat gevonden
Copyright Dames THe
maart 2013
Reactie toevoegen