Piet Vloemans (75 jaar) is kunstenaar maar heeft daarnaast lang in de zorg gewerkt. Hij heeft samen met zijn vriendin Marjan Driessen tien jaar lang een gezinshuis voor mensen met een verstandelijke beperking gerund. ‘Dat hebben we tot halverwege 2019 gedaan. We hebben opvolgers gevonden en zijn op zoek gegaan naar tijdelijke bewoning. We wilden uiteindelijk een woning in een woongemeenschap vinden. Een kennis attendeerde ons op projectontwikkelaar Reuvers Duurzame Ontwikkeling die Hof Lindebeek had gekocht in het dorp Stevensbeek; een complex met monumentale panden, waaronder kloostergebouwen. We hebben een afspraak gemaakt en binnen een mum van tijd was het rond: we zouden er gaan wonen!’

Avontuur
‘Met de ontwikkelaar spraken we af dat wij een groep bewoners bijeen zouden brengen en de ontwikkelaar de rest zou doen. Zo is het avontuur begonnen.’ De woongemeenschap heet ‘De Binnentuin’ en heeft als rechtsvorm voor de vereniging gekozen. ‘Ik wist niet wat me te wachten stond. Ik zag gewoon een gezellige groep voor me,. Ik wist niet dat er zoveel werk bij kwam kijken’, vertelt Piet. Hij is 5 à 6 uur per dag bezig met het werk voor de totstandkoming van de woongemeenschap. Statuten maken, met de notaris praten, een huishoudelijk reglement opstellen en overleggen met de makelaar die de verkoop en verhuur gaat doen. Het komt er allemaal bij kijken.

Rust en verbinding
Achter het kloostergebouw komen drie woongebouwen, in een U-vorm, met een flinke binnentuin. Die gaan de bewoners zelf onderhouden en beheren. In elk woongebouw komen 12 sociale huurwoningen waarvan één het huis van de gemeenschap wordt, en 12 koopwoningen. ‘We zijn met een klein groepje gestart. Stap voor stap vult de groep zich met stabiele mensen.’ De toekomstige bewoners komen uit het hele land, zelfs uit België. Ze zoeken over het algemeen rust en verbinding. Er zijn relatief veel alleenstaande vrouwen die zich hebben gemeld. De bewoners zijn van verschillende leeftijden: vijftigers, maar ook veertigers en twintigers. In totaal komen er 25 tot 30 bewoners. Dat vindt Piet een ideale groepsgrootte. ‘Het is groot genoeg maar niet té groot.’

Kringen
De groep ontmoet elkaar iedere drie weken. Dan zijn er ontmoetingsdagen. Aspirant-bewoners moeten zeven keer meedoen aan zo’n dag. ‘Daarna weet je of mensen erbij passen en mee willen doen. We zien dat mensen na de eerste paar keer actief worden in één van onze kringen. De woongemeenschap werkt met het sociocratische model. Dat houdt in dat er verschillende kringen zijn waar bewoners deel van uit kunnen maken, zoals de tuinkring en de activiteitenkring. Ook is er sprake van gedragen besluitvorming. ‘Toch moet je als bestuur mandaat hebben om beslissingen te nemen. Ik ben aanspreekpunt voor de ontwikkelaar en makelaar. Dat is nodig want je kunt niet met 25 personen tegelijk op de stoep staan’, aldus Piet.

Goede buur
De visie van de woongemeenschap is om met elkaar in goed nabuurschap te wonen en zorg voor elkaar en anderen, die op het pad komen, hebt. ‘Als je een goede buur bent,  dan doe je dat. Als je het terrein goed onderhoudt dan zorg je voor de aarde’, zegt Piet.  Bewoners gaan voorzieningen delen, maar ook spullen zoals gereedschap, wasmachines en vervoer. De woningen zijn  levensloopbestendig en duurzaam. De groep wil een open gemeenschap zijn. Naar het dorp en naar de bewoners van het terrein. ‘We denken aan het organiseren van zondagochtendconcerten, het organiseren van boekbesprekingen, lezingen en exposities. Voor onszelf en de dorpsbewoners.’ Ook wil de groep vrijwilligerswerk doen bij de zorgappartementen die in het naastgelegen kloostergebouw komen.  

Regie houden
Piet wordt regelmatig benaderd door mensen die een initiatief willen starten. Zij vragen hem om tips. ‘Ik raad hen aan een projectontwikkelaar te zoeken, het hoeft geen grote te zijn. Mijn ervaringen zijn goed.’ Verder adviseert hij initiatiefnemers niet te snel een professional in te schakelen. ‘We hebben weleens gedacht aan een procesbegeleider maar we hadden al een locatie en dat is vaak het moeilijkste. Je kunt zoveel zelf als bewoners. En als je de gemeenschap zelf vorm geeft, houd je de regie.’ Piet is onder de indruk van de kwaliteiten van de bewoners. ‘De een werkt bij de WMO bij de gemeente, de ander is trainer, de volgende kan geweldig ordenen en overzicht houden. Dat is goud waard.’

In beweging
De bouw start in november 2021. Volgend jaar hoopt Piet kerst in de nieuwe woning te vieren. Daarna kan de gemeenschap zich verder gaan ontwikkelen. ‘Je hebt in het begin tijd nodig om even te landen. En dan niet moet je niet meteen te veel van elkaar eisen. Je kunt van tevoren zoveel plannen maken, maar het moet groeien. Het wonen in een woongemeenschap is een vorm van wonen met groei. En dat blijft het. Het blijft altijd in beweging. Het is een plek waar je je kunt ontwikkelen. Ik ben benieuwd hoe het mij straks zelf bevalt. Het is voor mij ook nieuw.’

https://www.binnentuin-hoflindebeek.nl/index.php